گوشه ای از نگاه دین زرتشتی به دیگر جانداران
ایرانیان درمیان کشورهای مختلف، از پیشگامان و بنیان گذاران قانونها ودستورهای مربوط به حقوق حیوانات و حتی گیاهان بودهاند
برخلاف آن چه که تاریخ نگاراران، نظریه پردازان و فرهنگ سازان غربی در ترویج آن می کوشند، ایرانیان سده ها زودتر از آنها در قانونها و دستورهای مربوط به رعایت حقوق حیوانات و محیط زیست آن ها توجه کرده اند. دستورهایی که خوشبختانه بسیاری از آن ها تا به امروز به صورت نوشته باقی مانده و به ما رسیده است. ویژگی مهم این قوانـیـن و دستورات هم این بود که از جانب مردم با جدیت و به بهترین شکل رعایت می شدند
کشور ما ایران دارای تاریخ و تمدن کهنی است با بیش از 7۰۰۰ سال سابقه. که طی تمامی این دوران سگ، این حیوان وفادار رابطه ای بس نزدیک با تاریخ، فرهنگ و زندگی روزمره مردم ساکن این سرزمین داشته است. در ایران باستان سگها از نقشی اساسی و مثبت در زندگی روزمره ایرانیان برخوردار بوده است. در همین ایام است که ما می بینیم ایرانیان اولین ملت و کشور بوده اند که سده ها قبل از غربی ها، سگهای خود را بر اساس وظیفه و نوع آنها طبقه بندی کرده اند: سگهای گله، سگهای شکاری، سگهای خانگی و سگهای نگهبان
چهارپایان و جانداران سودمند را خوب نگاه دارید و کار بی اندازه به انها نفریمایید و آنان را از گرسنگی و تشنگی و گرما و سرما نگاه دارید و بر آنان ستم روا مدارید
در «فروردین یشت» روان جانوران زمینی و دریایی ستوده شده است.در «بهرام یشت» بند پانزدهم میگوید
مهر توانا به جایی مینگرد که در انجا ستوران ارام گیرند و زیاد گردند
در کیش زرتشتی قربانی حیوانات روا نیست و در اوستا قربانی حیوانات را گناهی بزرگ شمرده و آن را به دروغ پرستان و دیوان نسبت داده است
بنا بر سنت دیرین و پیروی از اصل نیک اندیشی و بی آزاری و پاس داشتن حال چهارپایان زرتشتیان ماهی چهار روز ازکشتن دام و خوردن گوشت خود داری کرده و آن را به نام روز نبر یا «پرهیز از گوشت خواری» مینامند
میستایم خداوند جان و خرد، فروغ مند پرشكوه را… نیک اندیشی (بهمن) را؛… گله ورمه و كشتزار گندم و دانههای سودبخش را… این چنین می ستاییم… روانهای چهارپایان را كه مایه زندگی ما هستند؛ كه ما برای آنهاییم وآنها برای مایند… روانهای جانوران سودمند دشتی را میستاییم… آبهای روان و مرغ پّران را میستاییم … همه جانوران آبی و زمینی و پرنده و رونده و چرنده را می ستاییم… خواستار ستایشم روان جانوران آبزی، جانوران زمینی، پرندگان، جانوران دشتی و چرندگان را.